اصول زندگي

انسان در اسلام و قرآن* انسان شناسي و ويژگي هاي آنانسان موجودي شگفت انگیز، راز آلود و اسرار آميز است. استعداد هایش بسیار متنوع و ابعاد وجودی اش بسيار گسترده مي باشد، بنابراین شناخت او بسي سخت و پیچیده و دور از دسترس است.کوششهاي فراوان متفکران در طول تاريخ، به شناخت کامل انسان نیانجاميده، بلکه راه و روش شناخت صحیح او را مشکلتر کرده است. لذا در اين حوزه پژوهشي مسأله بر سر شناخت «آن» نيست، بلکه بر سر شناخت «من» است. * حوزه ­هاي انسان شناسي:انسان شناسي علميانسان شناسي فلسفيانسان شناسي عرفانيانسان شناسي دينياين حوزه­ ها روشهاي تحقيق متفاوتي دارند. اما شناخت جامع انسان بدون توجه به دستاوردهاي همه اين شاخه ها امکان ندارد. * انسان در ديدگاه اسلامانسان يگانه مخلوقي است که مي تواند مظهر و آينه تمام نماي حق باشد (فصلت 53)غفلت از خويشتن خويش ملازم فراموش کردن خدا است.(حشر 19)انسان شناسي با ديگر آموزه­هاي اعتقادي اسلامي(نبوت، معاد، اخلاق) ارتباط نزديک دارد.- آفرينش آدميقرآن انسان را فرزند آدم مي خواند (نساء 1).قرآن نظريه تکامل نژاد انسان از تطور گونه ديگري از حيوانات را مردود مي شمارد.انسان برتر از ديگر موجودات و اشرف مخلوقات است.- ساحت هاي وجود انسانانسان داراي دو ساحت جسماني (مادي) و روحاني (معنوي) مي باشد. قرآن در خصوص خلقت انسان مي فرمايد: انسان = جسم مادي(ماء+ تراب= طين ؛ صلصال) + روح (روحي ملکوتي) نفس انساني روح و جسم با هم تعاملي دوسويه داشته و بر هم اثر مي گذارند.اسلام احترام بر دو ساحت را لازم مي داند، اما اصالت با گوهر روحانيت انسان است.* انسان و حيوان، از دیدگاه اسلام الف - جنبه ­هاي مثبت؛- انسان در جسمانيت با حيوان اشتراکات بسيار دارد، اما از اصول زندگي...

مطهرات در احکام و عرفان اسلامی(فقه اکبر)مُطهِّراتمُطهِّرات؛ چیزهایی اند، که نجاست را پاک می کند، از قبیل آب، زمین، آفتاب، استحاله، انقلاب، انتقال، اسلام، تبعیت، برطرف شدن عین نجاست، استبراء، غایب شدن مسلمان و خارج شدن خون متعارف از ذبیحه یا قربانی.مطهراتمطهرات جمع مطهر به معنای پاک کننده می‌باشد و از ریشه طهر و طهارت گرفته شده است. طهارت در لغت یعنی نظافت، پاکی، تمیزی؛ و در اصطلاح یکی از احکام وضعی شرعی به شمار می‌رود که بر تمام اشیاء به جز اشیای ناپاک حمل می‌شود. طبیعی است یک چیز به شرطی می‌تواند پاک کننده باشد که خود پاک باشد.۱ - انواع مطهرات:مطهرات،در احکام فقهی جمعا دوازده مورد می باشد؛[1]از جمله:۱.۱ – آب؛ همان که خداوند در آیه ۴۸ سوره فرقان فرموده است: «وانزلنا من السماء ماءً طهوراً»«ما از آسمان آب را که پاک کننده است، فرو فرستادیم».آب پاک کننده هر گونه حدث و خبث ی است؛ به شرط آنکه مطلق باشد و پاک باشد و در اثر شستن نجس خود آب متنجس نشود؛ نجس شدن آب به این است که در اثر برخورد با یک نجس یا یک شیء متنجس (نجس شده) متغیر و منفعل شود. لازم به ذکر است که اگر آب قلیل باشد به محض برخورد با نجس یا متنجس، نجس می‌شود و اگر آب کثیر باشد در صورتی که رنگ، بو، یا مزه آن در اثر برخورد با نجس یا متنجس تغییر کند، نجس خواهد شد.۱.۲ – زمین؛ زمین به شرطی که خودش خشک و پاک باشد، اشیائی مانند کف پا و کف کفش نجس را پاک می‌کند. البته به شرطی که عین نجاست اشیاء مزبور، بواسطه راه رفتن، مالیدن و مانند آن از بین رفته باشد.۱.۳ – آفتاب؛ هرگاه آفتاب بر زمین و ساختمان و درب و پنجره و آنچه جزء زمین شمرده می‌شود و قابل انتقال نیست و همچنین بر گیاهان و درختان بتابد و آنها را خشک نماید، پاک می‌شوند به شرطی اصول زندگي...